Een aantal renners stonden niet in het ideale team, maar scoorden ook best aardig. Mocht je een van deze renners gekozen hebben, dan is hun score zeker niet teleurstellend.
Achteraf is het mooi wonen, zegt het cliche. Of in het Twents kijk je achteraf de koe in de kont. Hoe dan ook, als de Tour is afgelopen, weten we het allemaal wel. Als ik nou die had gekozen ipv die…
Het ideale team voor de OGT 2022 bleek te bestaan uit de volgende 25 renners:
Score renners
Plaats
Naam
Score
1
JONAS VINGEGAARD
431
2
TADEJ POGACAR
423
3
WOUT VAN AERT
411
4
GERAINT THOMAS
195
5
JASPER PHILIPSEN
167
6
DAVID GAUDU
156
7
NAIRO QUINTANA
136
8
ALEKSANDR VLASOV
130
9
ROMAIN BARDET
113
10
MADS PEDERSEN
108
11
ADAM YATES
99
12
MICHAEL MATTHEWS
97
13
DYLAN GROENEWEGEN
97
14
MAGNUS CORT NIELSEN
94
15
THOMAS PIDCOCK
91
16
LOUIS MEINTJES
89
17
NEILSON POWLESS
88
18
ALEXEY LUTSENKO
87
19
PETER SAGAN
87
20
ALEXANDER KRISTOFF
82
21
SIMON GESCHKE
81
22
FRED WRIGHT
81
23
BOB JUNGELS
79
24
DANNY VAN POPPEL
75
25
FABIO JAKOBSEN
75
Drie renners met kop en schouders er bovenuit, dat zal niemand verbazen, we zagen ze elke dag vooraan fietsen. Pogacar was de enige die elke dag punten heeft gescoord, al zal dat zeker ook te maken hebben met het feit dat Wout van Aert de eindsprint eergisteren aan zich voorbij liet gaan om samen met zijn ploeg de winst van Vingegaard te vieren, een half minuutje achter het peloton.
In dit klassement bleef het lang spannend, maar op de laatste dag waren er nog eens drie uitvallers. Een daarvan, Michael Woods, stond in de ploeg van Harrie Vehof, waardoor zijn aantal van 10 naar 11 ging en hij daardoor de pechprijs won. Debutant Hans van Wijck had zelfs de pech de pechprijs niet te winnen.
Complimenten gaan naar Roy de Vries, hij was de deelnemer met de minste uitvallers. Liefst 21 van zijn renners haalden de eindstreep. Geen prijs, maar wel een eervolle vermelding.
Dankzij Fien Visser hebben we dit klassement, waarbij ik elk jaar weer benieuwd ben wie er in aanmerking komen. Wie heeft er een renner gekozen die niemand van de andere deelnemers in zijn/haar ploeg heeft staan. Liefst 18 renners kwamen dit jaar in aanmerking. Weinig slechte keuzes, slechts 3 van deze 18 renners scoorden geen enkel punt. Twee van deze renners stonden in het ideale team, de derde viel er net buiten. Fred Wright sprintte verrassend mee op de Champs Elysees, waardoor Luca Mozzato op de derde plek bleef steken. Maar de winnaar werd, dankzij zijn klassementen Neilson Powless, vorig jaar na de Tour winnaar van de Clasica San Sebastian.
Complimenten dus voor Roy de Vries en Twan Schreurs, maar de winst gaat naar Huub Leferink.
Achttien families leverden meer dan 1 deelnemer aan de Oudste Goorsche Tourtoto. Drie van hen deden tot het laatst mee om de prijs, eeuwige roem, van het familieklassement. De neven Zendman en het vader-zoon combo Kingma eindigden uiteindelijk precies gelijk op het podium, naast de winnaars: Eddy en zijn schoonzonen Klaas en Koen.
De etappewinnaars krijgen in de OGT niet automatisch een prijs, al is eeuwigdurend opscheprecht best een mooie prijs voor iemand die een etappe wint. Maar twee van de etappes lichten we aan het eind van de Tour de France er altijd even uit.
De eendagsvlieg gaat naar degene die met het minste aantal punten toch een etappe wist te winnen. Winnaar is dit jaar Karel Frederiks die in de 10e etappe aan 68 punten genoeg had om toch Armin en Romano voor te blijven.
De strijdlust gaat naar OGT-winnaar WP Visser. Hij scoorde in de 6e etappe liefst 211 punten, was daarmee ruim te sterk voor Marcel en Huub die dag, maar ook voor Klaas (199, etappe 18), Tom (197, etappe 7) en Jarno (196, etappe 2).
Vorig jaar voor het eerst een witte trui, dan is het wel zo eerlijk om ook wat te doen voor de niet meer zo jonge deelnemers. Zij die AOW gerechtigd zijn. En omdat die AOW al jaren niet geïndexeerd is, is de Grijze Trui een mooie kans op een kleine aanvulling voor deze maandelijkse staatstoelage.
Geboren voor 1955 en je komt in aanmerking. Dit klassement heeft veel potentie, de komende jaren zullen vele deelnemers instromen in dit nevenklassement.
De strijd om de Grijze Trui ging uiteindelijk tussen Eddy en Rene, die regelmatig stuivertje wisselden aan de leiding. Nadat de klassementen waren verwerkt, bleek Eddy de winnaar. 14 schamele puntjes was zijn voorsprong, maar voldoende om de eerste winnaar van de Grijze Trui in de OGT te worden.
Volgens onze gegevens hebben we tien deelnemers die in de Tour in aanmerking zouden komen voor de Witte Trui, geboren na 1 januari 1997. We blijven afhankelijk van jonge aanwas, wie weet in de komende jaren een aantal nieuwelingen. Een aantal van deze heren zullen namelijk niet lang meer in aanmerking komen voor de witte trui in de nabije toekomst.
De winnares van vorig jaar eindigde dit jaar als laatste. Volgend jaar revanche op de heren?
De strijd ging uiteindelijk tussen twee heren. Tom heeft het nog geprobeerd, maar die eindsprint die Jarno de dagwinst opleverde op de Champs Elysees was ook te machtig voor Tom, ook hier dus winst voor Jarno Derking.
De laatste etappe is al jaren traditioneel de laatste dagprijs. Een keer voor de sprinters. Dit jaar was dat niet spannend. Want als er gesprint moest worden, dan won Jarno Derking de etappe. Zo ook gisteren op de Champs Elysees. Zijn voorsprong was indrukwekkend.
Omdat de openingstijdrit dit jaar, om organisatorische onmogelijkheden, niet meetelde, bleef er maar 1 tijdrit over voor een prijs. De Mr. Chrono, vernoemd naar Jacques Anquetil (Indurain had niet zo’n mooie bijnaam), stond dus voor de 20e etappe, afgelopen zaterdag.
Winnaar werd oud-winnaar Marco Aaftink, die zijn bijna-buurman Huub Leferink vijf puntjes voorbleef en dus blijkbaar de beste tijdrijders had geselecteerd.
Elk jaar een etappe voor een tussenetappe, een overgangsetappe, een etappe voor de aanvallers. De scores zijn in die dagen meestal niet zo hoog, maar het is altijd boeiend om te zien wie de beste aanvallers gekozen heeft. Dit jaar was het de etappe naar Foix, Mieke Wolterink won de dagprijs in de 16e etappe.
Terwijl onze collega’s van de Goorse Tourpoule toekeken in bocht 7 naar Alpe d’ Huez fietste een klein Brits ventje het hardst naar boven. Na een Olympische titel Mountainbiken en een wereldtitel veldrijden was dit een mooie toevoeging aan zijn palmares. En hij is nog zo jong, die Pidcock.
In de OGT was deze etappe een prooi voor Klaas de Vries, maar ook Lucas Knol zal met plezier terugkijken naar deze etappe. Want op de Franse nationale feestdag pakte hij de 14e plek in het etappe en pikte zo Le Quatorze mee, de meest random prijs van dit spel.