Al achttien jaar doet hij mee, elk jaar weer, helemaal vanuit Losser. Slechts een keer haalde hij de top tien. Maar sinds een aantal jaren is hij een nog belangrijker deelnemer. Al vele jaren kochten wij onze bokalen in Bornerbroek, daar hield de leverancier er mee op.
Net op dat moment begon Ronald voor zichzelf met Tubb Sport. Sindsdien is hij onze bokalensponsor. Dus niet alleen deelnemer, maar ook sponsor. De enige, aangezien we graag kleinschalig blijven en de boeken zo duidelijk en open mogelijk willen houden.
Elk jaar weer krijgen we dus drie bokalen vanuit Losser en daar zijn wij als organisatie erg blij mee. Dus mocht u nog eens een beker, trofee, medaille of bokaal nodig hebben, om welke reden dan ook, denk ook eens aan onze vriend Ronald.
Terwijl een deel van de renners zich opmaakt voor het WK in Italië of zich aan het voorbereiden is op de Giro, Vuelta of de voorjaarsklassierkers kunnen wij een punt zetten achter de OGT 2020. En zoals altijd doen we dat met de Millenniumranglijst. Alle 3,5 miljoen verdeelde punten sinds 2000 zijn weer netjes op een rij gezet en de beste OGT-deelnemer van de afgelopen 20 edities komt er dan uitrollen. En nadat hij vorig jaar de eerste plek moest afstaan aan Robert Veehof pakt hij de koppositie weer terug. Bert Relker staat weer op de eerste plek van de millenniumranglijst. Gefeliciteerd Bert! Robert zakt naar de 2e plek en het podium wordt voltooid door de winnaar van vorig jaar Peter Visser.
Bert met Floyd Landis, de geschrapte tourwinnaar 2006
De winnaar van dit jaar is terug te vinden op plek 23. Sven Brummelaar deed pas voor de 13e keer mee en heeft daardoor 7 slechte scores gehaald in de jaren dat hij niet meedeed. Wat dat betreft is de Millenniumranglijst snoeihard. Een kleine troost voor Sven is dat hij wel de beste deelnemer is van de afgelopen 5 edities. Bert is de beste van de afgelopen 10 jaar.
22 deelnemers hebben meegedaan aan alle 20 edities. De deelnemer met de hoogte plek maar met 1 of meer gemiste OGT’s is al jaren Bert Eeftink. Hij staat 4e met 19 deelnames. In 2003 miste hij de OGT. Als hij dat jaar in de top 3 geëindigd was dan had hij nu op nummer 1 gestaan. Maar als bestaat niet, vraag dat maar aan Roglic;
Nick Brummelaar, Gerrit van Ginkel, Koen Brummelaar, Wim Platenkamp en Arie Holkers hebben een goed jaar achter de rug, zij stijgen met meer dan 9 plekken.
Minder verging het Stef Kemper, Ronald van Tubbergh, Jeroen Knol en Gijs Pool. Zij moesten 5 of meer plekken inleveren;
We hebben dit jaar geen nieuwe deelnemers mogen verwelkomen maar er hebben zich wel 2 gesplitst. Finn en Twan Schreurs deden in 2018 en 2019 met een gezamenlijke lijst mee. Vanaf dit jaar hebben ze beide een eigen lijst ingevuld. En direct pakt Finn 9 plekken voorsprong;
Sven Brummelaar staat voor de 4e keer op het podium en hij voegt zich daarmee bij Gerben Kappert en WeePee Visser.
Gerard Wolterink staat op een knappe 6e plek maar hij heeft sinds 2000 nog nooit een top 3 plaats weten te bemachtigen;
De familie Pool heeft het niet zo op een Tour in september. Want nog nooit scoorden Olaf Pool, Bas Pool en Gijs Pool slechter. Bij dat trio voegt zich ook Stef Kemper;
Een tiental deelnemers scoorde daarentegen hun beste plek ooit. En vooruit, we noemen ze hier ook even. Van harte Jan-Kees Mulderij, Sven Brummelaar, Rene Lummen, Tijmen van Wissing, Hans Pakkert, Nick Brummelaar, Gerrit van Ginkel, Koen Brummelaar, Wim Platenkamp, Arie Holkers;
18 verschillende deelnemers hebben sinds 2000 ooit gewonnen, Bert Relker en Han Tempert deden dat zelfs twee keer;
De winnaar van 2020 Sven Brummelaar scoorde 2.993 punten. In 10 edities werd door de winnaar hoger gescoord met als record Anouk Schreurs die in 2011 maar liefst 3.138 punten scoorde;
Gemiddeld scoorde de deelnemers in 2020 2.704 punten, ruim 100 punten lager dan vorig jaar;
Bert is de 5e deelnemer die de lijst aanvoert. Eerder gingen Olaf Pool (2000), Gerben Kappert (2001 t/m 2009), Peter Visser (2010 t/m 2017) en Robert Veehof (2019) hem voor. In 2018 stond Bert ook voor 1 jaar op de eerste plek.
Omdat alles toch in de database staat is ook de lijst van de afgelopen 5 edities en 10 edities opgemaakt. De top 10-en van de drie lijsten ziet er als volgt uit:
Plek
Millennium ranglijst
Afgelopen 10 jaar
Afgelopen 5 jaar
1
Bert Relker
Bert Relker
Sven Brummelaar
2
Robert Veehof
Robert Veehof
Bert Relker
3
Peter Visser
Sander Fonville
Robert Veehof
4
Bert Eeftink
Aschwin Kruders
Bartjan Groothengel
5
Bartjan Groothengel
Peter Visser
Nick Brummelaar
6
Gerben Kappert
Niels Lummen
Jan-Kees Mulderij
7
Gerard Wolterink
Sven Brummelaar
Sander Fonville
8
Jan-Kees Mulderij
Roy Zendman
Bert Eeftink
9
Olaf Pool
Bert Eeftink
Dennis Kingma
10
Ferry Zendman
Bartjan Groothengel
Remco Kingma
De millenniumranglijst is ook een beetje een melancholische lijst. Er staan oud deelnemers op die inmiddels niet meer onder ons zijn en langzaam zakken ze weg in de ranglijst. Uiteindelijk zal dat met eenieder van ons gaan gebeuren. Mocht iemand bezwaar hebben dat een dierbare van hem of haar op deze lijst staat vermeld dan moet dat even kenbaar worden gemaakt aan een directielid. Vanaf 2021 zal diegene niet meer worden opgenomen.
Op de Puntdak hadden ze geluk. Daar zat in 2005 een jongetje dat een opstel moest schrijven. Hij schreef een maand of twee voor de start van de Tour alvast hoe die zou verlopen die zomer. Hadden ze maar goed naar hem geluisterd en geld er op ingezet. De juiste namen voor het podium, liefst vijf renners uit de uiteindelijke top tien goed.
Ik referereerde er al aan in de eindstand, zoals die zondagavond gemaild werd. Marcel dook in het archief en vond het opstel terug. Sven gaf ons toestemming om het te publiceren.
Deze vijftien renners haalden het ideale team (net) niet, maar scoorden best redelijk, hadden niet misstaan in uw selectie. Vooral Bol, Trentin, Valverde, Van Avermaet, Quintana, Viviani en Mollema werden ook geregeld genoemd.
Deze 25 renners had u moeten kiezen. Al had u ook Mads Pedersen op de plek van Egan Bernal mogen zetten. Gezamenlijk leverden zij 3448 punten, ruim 450 punten voor Sven Brummelaar. Hij behaalde een percentage van 87,74% van de maximale score, een mooie score.
Koen Brummelaar stond vanaf de eerste etappe op het podium, slechts een dagje vierde na de vierde etappe. Maar na de klassementen viel hij toch weer van het podium en eindigt als vierde.
De eerste twee geletruidragers begonnen, vanzelfsprekend, optimistisch aan de Tour. Falco en Aschwin eindigden op de 53e en 54e plaats.
Gijs Pool vulde zijn lijst te snel in. Dan mis je een aantal grote namen en eindig je als laatste. De eennalaatste plek levert wel een prijs op. Volgend jaar beter!
Marja Kappert wilde die zuid-Amerikaan, hoe heette hij ook al weer. Het begon met ‘Ca’. Speurend in de lijst kwam ze uit bij Cataldo. Ze bedoelde Carapaz. Met die naam op het formulier was ze vierde geworden. Nu eindigde ze buiten de prijzen: elfde.
Twan Schreurs had drie kansen op de Gerrit de Vries trofee. Twee van deze renners behaalden geen enkel punt.
Rene Lummen scoorde hetzelfde als Gerard Wolterink in de literaire etappe naar Mont Aigoual, maar verloor omdat hij te hoog stond.
Le Quatorze is meestal een toevalstreffer. Raymond, Romano, Tom, Peter, Edwin, Ferry en Roy hadden de juiste score, maar Olaf liep met de prijs weg. Excel selecteert op alfabet, de dobbelsteen viel voor hem precies goed.
Robert Veehof veroverde vorig jaar de leiding in het Millenniumklassement, dit jaar had hij een grijze rol in de middenmoot. Peter en Bert eindigden ruim boven hem. Behoudt hij die koppositie? Later deze week meer.
Het minst spannende en minst verrassende klassement was dit jaar het familieklassement waar de gemiddelde score van de familieleden werd berekend. Natuurlijk is het vader Marcel met zijn drie zonen die met een gemiddelde score van 2942 punten hier de eeuwige roem vergaarden. De familie Brummelaar prolongeert de titel overigens. Kunnen zij volgend jaar de trilogie vervolmaken?
De neven Zendman en vader en zoon Kingma staan ook nog op het podium.
Familieberaad bij de Pakkerts, de Knolletjes en de Pooltjes, want zij eindigden onderin dit klassement.
De laatste scores komen altijd pas op zondagavond. Een lekke band, een paar punten in de massasprint, er kan nog wat gebeuren. Op zaterdagavond kijken we meestal al stiekem naar de klassementen. Een dubbele etappe kan veel veranderen in de stand. Dit jaar waren Gerrit van Ginkel en Laurens Waning degenen die de meeste punten pakten in de eindklassementen, Niels Lummen pakte de laatste ereplaats. Sven staat hier pas op de 32e plaats, maar hield net genoeg voorsprong op Gerrit voor de eindzege.
Twan had dit jaar niet zo veel geluk met zijn klassementsrenners, hij pakt precies de helft van Gerrit en Laurens op de laatste dag.
Vorig jaar was 216 punten genoeg voor de Strijdlust, de hoogste score op een dag. Daar was je de vierde etappe vijfde mee geworden. 10 punten meer haalde Klaas de Vries, een ontzettend hoge score. Hij wint de strijdlust van de OGT 2020.
De eendagsvlieg scheelde ook 10 punten met vorig jaar. 80 punten was de laagste score waarmee je toch een etappewinst boekte. Tijmen van Wissing heeft daarmee dubbel geluk, de dagprijs van de 12e etappe naar Sarran leverde zo twee prijzen op.
Vorig jaar won Marja Kappert deze prijs, met 49 punten. Pierre Rolland was een betere keus, die leverde haar 8 punten meer op. Maar het was niet genoeg. Karel Frederiks koos de Deense aanvaller van Sunweb die twee etappes ging winnen en zich daarnaast ook regelmatig liet zien. Liefst 100 punten pakte Soren Kragh Andersen. Genoeg voor de felbegeerde Gerrit de Vries trofee.
Winnaar Sven Brummelaar was een van de negen deelnemers die met 23 renners aankwamen in Parijs. De meeste deelnemers hadden 3 of 4 uitvallers. Vijf pechvogels verloren onderweg liefst vijf renners, maar Jeroen en Barry spanden de kroon met zes uitvallers.
De regel is de laatste jaren dat bij gelijke stand de laagst geklasseerde deelnemer de pechprijs wint, tenzij er al een andere positieprijs gewonnen is. Dit betekent dat Jeroen zijn titel niet prolongeert, maar dat Barry dit jaar de winnaar is van de pechprijs!
Veel bergetappes dit jaar, daarbij geen Brummelaar in deze klassering. Nick was de beste op de 20e plek, winnaar Sven staat hier slechts 24e. Ook verwacht je dat dit klassement bepalender is, met de klassementspunten die ook vaak naar dezelfde renners gaan die in de bergen ook goed scoren.
Dit jaar kunnen we dus concluderen dat de bergetappes minder bepalend zijn geweest, dat de OGT beslist werd in de vlakke etappes.
Toch is het voor de familie Lummen wel een mooi klassement. Niels net onder de top, vader Rene als tweede, maar met afstand de hoogste score in de bergetappes werd behaald door Guus Lummen.
Hier zien we waar de familie Brummelaar de winst heeft gepakt ten opzichte van andere deelnemers. De eerste vier plekken zijn voor hun, Dennis Kingma was ‘best of the rest’. Op de laatste dag werd de onderlinge strijd beslist in het voordeel van vader Marcel die zijn drie zonen achter zich laat.
