Geen tussenstanden van nevenklassementen, zoals gebruikelijk op rustdagen, daarvoor zijn we te kort onderweg. Kleine contemplatie na het eerste weekend.
Had de eerste etappe wel meegeteld, dan had Rene Lummen een etappewinst gehad, net voor zoon Niels. Armin Holkers en Raymond Leferink hadden het laatste podiumplekje moeten delen. Remco Kingma was dan nu de geletruidrager geweest, voor Niels en Jarno. Allemaal ALS, want met de kennis van nu had menigeen zijn of haar lijst ook anders ingevuld.
81 deelnemers is weer een record, de ballotagecommissie heeft zich al ingedekt voor volgend jaar, eeuwigdurende groei is voor de OGT niet de bedoeling. Maar we zijn blij met al onze deelnemers en hopen dat Falco, Max, Fred en Colin er volgend jaar ook weer bij zijn.
Een ander record was het aantal digitale inleveraars. Zonder werkende printer een lastig gegeven, het verwerken duurde zaterdag dan ook iets langer dan gehoopt. Ook is de prijzenkas daardoor nog niet gevuld, een aantal deelnemers moet nog betalen. Sommigen hebben hun entreegeld al voldaan via vrienden, familie of via de bank, anderen kunnen dat deze week nog doen. We missen nog 19 bijdragen. Mocht het gewenst zijn, dan zal ik komend weekend ‘tikkies’ sturen, tot die tijd mag het ook nog gewoon worden langs gebracht op het bekende adres.
Het prijzenschema zal ook komend weekend definitief worden (en dan ook worden bekend gemaakt), maar een prijs kunnen we vandaag alvast onthullen. De etappe naar Arensberg met 11 kasseistroken is de eerste etappe waar een dagprijs te winnen is.
De komende dagen ben ik zelf even afwezig, maar Bas zal er voor zorgen dat u niet verstoken blijft van tussenstanden. Vive le velo!